1 juli, 1/2 marathon, de Kastelenloop te Izegem. Met enkele vrienden, van de voetbalploeg (dat zegt al genoeg), hadden we afgesproken om deel te nemen. Ik had me dus al enkele weken op voorhand ingeschreven.'k Was wel de enige die aan de start verscheen. De voorbereiding kon niet slechter. De maximum afstand die ik dit jaar had gelopen was 15km op een wedstrijd. Ik was 's nachts rond 0100hr thuisgekomen na een autorit van 11 uur. Voor mijn werk had ik een weekje Duitsland (cursus) achter de rug. Ik had me voorgenomen om daar dagelijks een beetje te gaan trainen, maar telkens ik buiten kwam begon het te onweren. Geen leugens, zie foto. Dat de bierglazen daar zo groot waren had er waarschijnlijk ook mee te maken. Op de dag van de wedstrijd was het snikheet. Het was onverstandig om te starten (toch in mijn geval), maar ik kan het nooit laten. Dus toch gestart aan een rustig tempo. Heb zelfs als allerlaatste gestart en mezelf verplicht om de eerste ronde van ongeveer 7km bij het laatste groepje te blijven. Daarna langzaam het tempo opgetrokken maar na 14km was ik al kapot en voelde me gewoon leeglopen. Op 5km van het einde kwam ik in het zog van een loopster en dacht om gewoon met haar mee te lopen. Maar in plaats van bij haar te geraken, nog 5m verschil, werd de afstand alleen maar groter en is zij uiteindelijk een aantal minuten voor mij binnengelopen. Een paar keer gedacht om op te geven, maar dat is ook iets dat ik niet kan. Eindtijd: 2hr 01' 23". Een combinatie van slechte voorbereiding, hitte en te weinig drinken. Onvergeefelijk voor iemand die al regelmatig wedstrijden, weliswaar op een bescheiden niveau, gelopen heeft. 'k Had nooit mogen starten maar 't was zo ne mooie T-shirt dat we kregen.
1 opmerking:
Niks van aantrekken, Etienne, het pad naar succes is bezaaid met slechte tijden (vroeger waren het doornen, maar gezien de nieuwe milieurichtlijnen is dit aangepast). Gewoon de training een beetje terug op het oude niveau brengen en je zal er op 3 september wel staan!
Een reactie posten