Brigandsloop

1hr01'38" - 13,18km -12,83km/hr - GHS:176

Vandaag deelgenomen aan de goed georganiseerde Brigandsloop. Wat een kleine 13km moest worden is, volgens mijn polar, 13km 180m geworden. 4 ronden via het kasteel naar het kanaal om dan terug naar de start en aankomstplaats te lopen. De eerste 2 ronden gingen nog redelijk -voor mijn beperkte conditie- maar bij het begin van de 3de ronde ging mijn licht uit. Alhoewel, ik was al gestart met een zeer zwak lichtje, het was meer een schemerlampke. De run & bike zat duidelijk nog in de benen. Ook aan de gemiddelde hartslag kan ik opmaken dat de conditie verre van goed is. Het resultaat zegt genoeg, niet fameus en dat enkel en alleen door te weinig training.
Koen was mogelijk ook van de partij maar van hem heb ik geen spoor gezien. Waarschijnlijk zat hij (minstens) een honderdtal plaatsen voor mij. Al bij al een prettige namiddag gehad met een paar loopcollega's van IVAC die een zeer mooi resultaat hebben neergezet.

Feestje in plaats van trainen

Gisteren een 16km lange run & bike, morgen een kleine 13km loopwedstrijd (Brigandsloop), vandaag de keuze tussen trainen of naar een verjaardagsfeest gaan. Als een echte sportman heb ik natuurlijk gekozen voor het verjaardagsfeest. Lopen en trainen kan ik iedere dag, tante's feestdag is maar één keer per jaar.

Run & Bike Brasschaat

1hr07'02" - 16km - 14,32km/hr - GHS:170

Vandaag mijn eerste Run & Bike wedstrijd gelopen en gefietst. Ik ben serieus diep moeten gaan maar dit is zeker voor herhaling vatbaar. Het parkoer lag er zeer drassig bij. Technisch niet zo gemakkelijk. Morgen geen training (denk ik) omdat ik zaterdag deelneem aan de Brigandsloop te Ingelmunster, een kleine 13km!

Debby, onze struisvogelhond

Inderdaad, onze "hondenstal" is verrijkt met een nieuw, lief klein hondje. Misschien wordt het niet de ideale canicrosser want Debby is gekweekt met andere kwalitieten. De "struisvogelhond" zal je waarschijnlijk nog niet zo bekend in de oren klinken. Het ras is nog maar recentelijk erkend als volwaardig ras en bestaat nog maar goed één jaar. Land van oorsprong is Groenland. De hondenfokkers hebben altijd al, jaren aan een stuk, verschillende rassen met elkaar gekruist om tot andere en betere honden te komen. Zo werden de herders, wakers, jagers in alle maten en kleuren geboren allemaal met de wolf als hun stamvader. Maar door al die "probeersels" en het "commerciëel fokken" van honden zitten we nu ook met een paar agressieve rassoorten.
De Pitbull, Rottweilers en andere van deze soortegenoten hebben al veel slachtoffers gemaakt.

Al moet ik hier wel aan toevoegen dat de eigenaars van die honden de grootste schuld treft.

Wel, de struisvogelhond is hier een antwoord op. Als het experiment werkt dan zullen alle rassen deze genen kunnen erven. De struisvogelhond is totaal niet agressief. Integendeel, bij gevaar of vreemde gebeurtenis met agressief of raar gedrag steekt hij vliegensvlug zijn kop in de grond. Zijn voorpoten zijn ideale schoppen en zijn snoet kan hij ongelooflijk snel geen en weer schudden/vibreren. In de korste tijd zit hij met zijn kop onder de aarde. Maar alles is nog niet pefect. Debby is nog een jong hondje en moet nog veel leren. Hij moet onder andere nog leren zijn putje weer dicht te maken. Ook mag hij zijn oortjes niet onder de grond steken want dan hoort hij het bevel niet dat hij terug boven ... aarde mag komen. Nu moet ik hem telkens uit te grond trekken. Eénmaal is het bijna fataal afgelopen. De buren hadden de bal over de muur geshot en onze Debby had er serieus van verschoten. Zico was de bal al kapot aan het bijten maar ons Debbytje zat met zijn kopke onder de graszoden. Ik was mij van geen kwaad bewust en gelukkig begon Chippie behoorlijk te blaffen. Debby was bijna gestikt. Om hem een beetje gewoon te maken aan de mensen heb ik hem ook al meegenomen naar de Colruyt. Maar daar moeten we ook zeer goed opletten. Debby was zodanig verschoten van 2 botsende winkelwagentjes op de parking dat hij daar ook zijn kopke in de grond wilde steken. Gelukkig waren de schaafwonden aan zijn neusje niet zo erg. De korstjes zijn nu bijna verdwenen. Hij mist ook 2 nagels aan zijn linkerpootje maar dat groeit wel terug. U ziet er is nog werk aan de winkel voor zowel het stuisvogelhondje als voor de gelukkige eigenaar. Maar ik ben er zeker van dat dit het ras van de toekomst is. Ik laat iets weten als de eerste nest puppy's er aankomen. Kandidaten kunnen zich vanaf zondag melden want ik denk dat er veel hondenliefhebbers zo'n lief hondje in huis zullen willen.

Bedrogen willen worden

Vandaag genoten van het lekker weertje en met vriend Rik deze morgen een toer met de fiets gemaakt. Aan een "babbel"tempo een anderhalf uur door de Mandelstreek gefietst.

Veel commotie de laatste tijd rond de fameuze belspelletjes op de commerciële zenders. Eén van hun slimste presentatrices presteerde het om zo opzichtelijk te foefelen en de beller te bedriegen dat zelfs een slechtziende die al 20 jaar doof is zou kunnen weten dat er gesjoemeld werd. Maar ja, sommige (vele) mensen willen nu eenmaal bedrogen worden.
Hieronder het bewuste fragment van dit hoogstaand stukje televisie!

50 jaar Europese Unie!

Maar wat gebeurde er 50 jaar geleden?

• Corry Brokken wint het Eurovisie songfestival met het liedje 'Net als toen'.


• Humphrey Bogard overlijdt op 57-jarige leeftijd.


• De wielerprof Rik van Steenbergen haalt in Waregem zijn derde wereldtitel.


• De toelating van negen zwarte kinderen tot de Central High School van Little Rock, Arkansas in de VS, leidt tot ernstige onlusten.


• De Russen schieten als eerste een satelliet de ruimte in (de Spoetnik)


• De Russen lanceren een tweede satelliet met aan boord het hondje Laika.


• Het speelgoedbedrijf Wham-O produceert de eerste frisbee.


• Overlijden van Olivier Hardy (65), Amerikaans acteur en komiek.


• In België wordt de verbruikersorganisatie Test-Aankoop opgericht.


• Maar vooral ... Spike Lee, Amerikaans filmregisseur wordt 3 dagen later geboren dan vrouwke LINDA!!!

IVAC op vrijdag

50'28" - 10,6km - 12,6km/hr - GHS:170 - 890kcal

Om 1830hr begonnen we eraan. Zonder trainer Guillaume wat zoveel wil zeggen dat er sneller wordt gelopen. De eerste ronde, de opwarmingsronde, was voor mij al redelijk snel. 3 ronden met de volgende tijden:

1. 17'23"
2. 16'23"
3. 16'42"

Al bij al voel ik de conditie "niet achteruit gaan".

Op het programma staan voor volgende week:

• Op donderdag 29 maart, een Run & Bike wedstrijd. 16km afwisslend lopen en mountainbiken. Mijn partner Steven is een zeer goed loper, van recupereren op de fiets zal er niet veel in huis komen.
• Op zaterdag 31 maart de Brigandsloop te Ingelmunster. Een 12,8km stratenloop die zeer de moeite waard is volgens de collega IVAC-ers. Een mooie wedstrijd met een goede organisatie en voor alle deelnemers waardevolle prijzen. Het kasteelbier (de donkere vind ik zeer lekker) krijgt iedereen kado met daarbovenop nog andere "lekkere" prijzen.

Actieve rustdag

Vandaag heb ik het relatief rustig gehouden. De eerste wedstrijd van het volleybaltornooi gespeeld en verloren. Nu terug alles op het lopen om volgende week in goede conditie deel te nemen aan de Bike & Run te Brasschaat.
Binnenkort op deze blog, mijn nieuwe aanwinst voor de canicross, "de struisvogelhond"!

10 x 400m

15'40" - 3km - 11,6km/hr - GHS:153 - kcal:230
Dat was de traditionele opwarming.

Na de 3 versnellingen begonnen we aan de 10 x 400m met 200m recuperatie tussenin. Alles verliep prima tot de 8ste ronde. Daarna heb ik gas moeten terugnemen en het groepje waar ik in zat moeten laten gaan. Ook de laaste 400m heb ik alleen gelopen. Toch ben ik redelijk tevreden na een dikke week van niets doen en siroop drinken.

De tijden:

1. 1'44"
2. 1'38"
3. 1'38"
4. 1'37"
5. 1'37"
6. 1'36"
7. 1'33"
8. 1'31"
9. 1'36"
10. 1'39"

Morgen staat er een wedstrijdje volleybal op het programma.

Rustige start

35' - 6km - 10,4km/hr - GHS.147 - kcal:473

't Was weeral een week geleden dat ik nog eens had gelopen. Vandaag een rustige (her)start genomen. Morgen staat er normaalgezien interval op het programma met IVAC maar ik zal enkel de opwarming meedoen en misschien het eerste gedeelte van de pistetraining. Eens ik de siroop mag achterwege laten zal ik weer op een normaal tempo kunnen trainen.

Morgen herbeginnen

't Is al geleden van verleden week maandag dat ik nog eens gelopen heb. Morgen begin ik terug. Tegen 22 april wil ik terug een klein beetje niveau halen. Dan is er de 2de canicrosswedstrijd te Maldegem-Kleit.

't Is al een tijdje geleden maar 't is hoog tijd voor een nieuw muzikaal parelke.



Nelly Furtado - Good things.

Vijftigste verjaardag voor Linda

Zaterdag was het zover, Linda's dag! In de voormiddag vertrokken naar Knokke waar de nietsvermoedende "jongedame" verrast werd met een Thaise Tradiditionele massage. Afgeleverd om 1100hr en, volledig herboren (Linda), terug afgehaald om 1330hr.

Ze kon niet zwijgen over de heerlijke, relaxerende massage die ze had gekregen. De jongeman (rechts op de foto) had gouden handen. 'k Heb zo'n vermoeden dat ze nog richting Knokke zal willen gaan, zo enthousiast was ze over de therapie. Voor mezelf was het anders. 'k Was nog maar net bekomen van mijn Leffe. Niet dat hij slecht smaakte, integendeel, maar 6,10 Euro vond ik net iets teveel. Ik denk dat de garcon ook gouden handen had. Maar allez, met het betalen van de "masseur" besefte ik dat ik de volgende keer zal moeten genieten van wat er in mijn frigobox zal zitten. Niets aan te doen Lippens.

Daarna reden we richting Sluis om de innerlijke mens te verstevigen. Kon ik zondag niet meelopen, dan was ik er toch geweest. Linda nam zalm ik nam pladijs. Meestal kiezen we nooit hetzelfde dan kunnen we eens proeven -eten- van elkaars gerecht. In "De zevende hemel" (het restaurant) hadden ze een hondje.

Hij had een dubbele opdracht. In de weg liggen van de klanten en bij het tafeltje komen zitten als de koffie eraan komt. Niet voor de koffie natuurlijk maar voor de koekjes.

Linda en het koekjesmonster!

Na een korte wandeling in de "culturele hoofdstad" van Nederland (voor sommige) werden we verwacht in Meigen (Deinze) waar schoonzus Griet ons had uitgenodigd voor een ... vismenu.
Na de nodige "dranken en spijzen" doken we het nachtleven van Gent in. Eerst nam ik een Rodenbach tot mij in het Theatre Cafe. Trendy, chic (een beetje te chic voor mij) 'k heb het gezien ...

Daarna nog iets gaan drinken in de "Hotsie Totsie" (weeral Rodenbach - nooit mengen!)waar ik het een stuk gezelliger, gemoedelijker, plezanter en veel meer vond. De verplichte slaapmuts werd in een plaatselijk cafe, taverne, bar, disco van Meigen gedronken. Op een schappelijk uur, voor mensen van mijn leeftijd, hebben we dan de de rest van de nacht doorgebracht in het logeerbed van Griet (dank u wel voor de gastvrijheid). Niets spectaculair maar een mooi dag en nachtje gehad en zo denkt Linda er ook over.

50

Morgen feest ten huize Devillage. Linda mag opnieuw een kaarsje meer op haar verjaardagstaart zetten. 50 stuks moet ze er straks uitblazen. Vandaag niet gesport want ik moet uitgerust zijn morgen. Geen groot feest want ze wilt het liefst vieren zoals de andere jaren. Familie taart en koffie aanbieden en gezellig "babbelen". Morgen zorg ik wel voor een kleine verrassing (een bezoekje aan Knokke) en daarna eten en misschien een overnachting in Gent. We zien wel. Morgen meer met de nodige foto's.

Rusten

Vandaag niet gelopen. Mijn enkel begint weer tegen te stribbelen en ook een vervelende keelpijn speelt mij parten. Jammer want het is een prachtig weertje om te sporten.

Voor de verandering een beetje reclame voor één van de prachtigste sporten -de canicross-. Voor het eerst hadden we een serieus probleem. Ook de canicrossers ontsnappen er niet aan, de file! Door het groot aantal deelnemers te Vilvoorde stonden ze reeds aan te schuiven op de ring rond Brussel (hier overdrijf ik misschien een beetje). Hieronder 2 foto's van toekomstige kampioenen, Lisa (310) -de jongste- en Milan (316).

213

Er werd mij gevraagd een verslagje te schrijven voor ons ledenblad "Blaf & Ren". Hier volgt het. 'k Had toch een rustdag vandaag.
Inderdaad, 213 is het nieuwe record, een mijlpaal in het canicrossgebeuren, een nieuw streefdoel voor de wedstrijden die nog moeten komen. Nooit hebben er zoveel duo’s deelgenomen aan een canicrosswedstrijd. Toch hadden we al een vermoeden dat er veel lopers aanwezig zouden zijn. Tijdens de winterstop, al was er voor het VCF-bestuur weinig stoppen aan, waren er enorm veel kandidaat canicrossers die vragen hadden over onze hondenwedstrijden. Zij lieten duidelijk blijken dat ze een deelname wel zagen zitten.
Toch zal het moeilijk worden om evenveel, laat staan meer crossers aan de start te krijgen. Vilvoorde beschikt over een aantal sterke troeven om van hun wedstrijd een echte topper te maken. Het decor “De 3 Fonteinen” is een ideale plaats voor het organiseren van een wedstrijd. De centrale ligging is voor zowel de Vlaamse als de Franstalige canicrosser een pluspunt. Als de zon dan nog van de partij is kan het helemaal niet meer stuk. Maar er is nog een andere, zeer belangrijke factor die Vilvoorde tot een topper in het criterium maakt. Martin Droeshout en zijn team leveren ieder jaar een prachtprestatie op organisatorisch vlak. Samen met het VCF-team zorgden ze voor een prachtige wedstrijd. Ook een pluim voor de crossers en hun viervoeter. Ondanks de fileproblemen bij de dierenarts en de inschrijvingstafel bleef alles relatief rustig en ordentelijk. Flexibiliteit was ook een eigenschap van alle aanwezigen. Aanpassen van de starttijd en het oplossen van alle andere problemen door het grote aantal deelnemers werd bijzonder professioneel aangepakt. Doordat het parkoer dit jaar moest verplaatst worden wegens teveel beton op de vorige omloop was de afstand iets aan de korte kant.
Er werden dan ook prachtprestaties geleverd. De toppers van verleden jaar waren nu ook weer op het appél en ze ontgoochelden niet. Dit beloofd voor weer een spannend canicross-seizoen.
De zwart op witte bewijzen:
· 20 duo’s bij de kids. De toekomst van het canicrossgebeuren! Allen toonden ze hun talent en liefde voor hun hondje. Lena Crabbe en Lissa Van Lierde, beiden geboren in 2004 waren de jongsten in deze enthousiaste bende.
· Bij de vrouwelijke Eagles was de overwinning voor Kirsten Schoonbaert. Al kon het ook Birgit Denenbourg geworden zijn want het scheelde maar 3 seconden. ’t Zal er spannen dit jaar. Laten we ook Nina Debecker niet vegeten. Haar achterstand op Birgit was maar 6 seconden. Eens zien hoe de verhoudingen zullen zijn op een iets langere afstand.
· Joachim Hoebeke was de winnaar bij de mannelijke Eagles. Mooie overwinning maar Dieter De Ridder had maar 5 seconden meer nodig! Arno Haverals was met 1 seconde meer goed voor een 3de plaats.
· De overwinning bij de Young Runners F ging naar de jongste, Tessa Philippaerts (1992°). Concurrentie zal ze dit jaar krijgen van Chantal Coenen en Bianca Hoebeke die allebei kort achter Tessa eindigden.
· Topper Kevin Mondelaers won bij de Young Runners M en daarvoor moest hij een andere topper,Tony Van Oost kloppen. Een prachtprestatie! De 9 jaar jongere Pieter Everaerd (1989°)werd mooi 3de.
· Bij de runners F stond er op Gigi De Wannemaeker, 1ste en Marcella Baeten, 2de geen maat. Inge Dillen maakte als 3de het podium compleet.
· Bij de Runners M werd het een afgetekende zege voor Geoffrey De Bleser. Met zijn altijd gemotiveerde Skylab, één brok spieren, net als zijn baasje, had hij een voorsprong van 17 seconden op de verrassende Francis De Jode die Andy Feyen net voorafging. Francis vertelde me dat het aan de aankomst een beetje zwart voor de ogen werd. Wel ziehier een goede raad aan Francis. Loop wat trager aub. Ongeveer 41 seconden trager zou ideaal zijn.
· Met de Tigers F zijn we aanbeland bij de atleten van de langere afstand. Er stond geen maat op de overmacht van Anais Oreins. Anais had ongeveer 1’30” voorsprong op de 2de Elke Frix die op haar beurt meer dan 1’ voorsprong had op de 3de Melissa De Meyer.
· Een “déja vu” gevoel bij de Tigers M. Opnieuw een 1ste plaats voor groot talent Kevin Mondelaers. Samen met Jonathan Vandenbempt die 2de werd staken ze er toch een beetje bovenuit. Mooi 3de werd Vincent Reyntiens.
· Milly Caudron, Renja Sijmens en Lieve Reynaert vormden het mooie podium bij de Lions F. Als je de gemiddelden ziet die deze dames lopen dan kan je alleen maar bewondering hebben voor deze gazellen.
· Een klasse podium bij de Lions M. Kwaliteit, talent, karakter ... Deze canicrossbeesten hadden alle drie een gemiddelde snelheid van boven de 20 km/hr. Daar zorgden Philippe Wery, Tony Van Oost en Eric Oyaert voor.
· De eigenares van het “Gulden Spoor” Christel Van Bets werd de verwachtte nummer 1 bij de Giants F. Met een mooie voorsprong versloeg ze Suzy Dirickx en Sonia Hoffmans.
· Geen overwinning voor Rudy Vrijs bij de Giants M. Daar was Pierre Oreins te snel die met zijn Sherkan een gemiddelde haalde van 21,4 km/hr. Peter Everaerd werd na een sterke wedstrijd 3de. Jean-Pierre Colpaert die problemen heeft met de knieën en daardoor minder kan trainen had toch nog een gemiddelde van 13,6 km/hr. Ook nog een dikke proficiat voor ouderdomsdeken Peter Vercammen (1944°) die een gemiddelde neerzette van 13,5 km/hr.

Sterke prestaties, mooie tijden, hoge topsnelheden met andere woorden, ook op sportief vlak een hoogstaande wedstrijd van alle deelnemers. Al dit loopgeweld verzamelde achteraf in de zaal voor het afhalen van de vele prijzen. Wie dacht dat het zou uitlopen wegens veel deelnemers kwam bedrogen uit. Ook hier werd prachtig werk geleverd en werd alles vlot afgehandeld. Tijdens de prijsuitdeling konden we trouwens genieten van een lekkere frisse Leffe wat we dan ook gedaan hebben. Vilvoorde was een veelbelovende start voor het nieuwe seizoen. De lat werd meteen hoog gelegd maar ik ben er zeker van dat we met de volgende cross in Maldegem-Kleit een even mooie wedstrijd zullen hebben, zowel op organisatorisch als op sportief vlak.

35'11" - 5,5km - 9,3km/hr - GHS:132 - 339kcal

Vandaag een rustige hersteltraining. Alhoewel, na een wedstrijd van 6' valt er niet veel te herstellen zeker. Ik kijk al uit naar de volgende canicrosswedstrijd te Maldegem. Webloglopers, als je het al voelt kriebelen, jullie zijn welkom.

Enkele cijfers:

• 213 teams namen gisteren de start. Nog nooit heeft een wedsrijd zoveel deelnemers mogen begroeten.
• Kirsten Schoonbaert (1993°) won haar wedstrijd bij de Eagles F en haalde een gemiddelde snelheid van 18,2 km/hr. Kirsten en haar Australian Sheppard zijn dan ook wereldklasse in hun categorie.
• In mijn categorie was Geoffrey De Bleser (1969°) de winnaar met een gemiddelde van 20,06 km/hr. Zijn hond, een A. Stafford is één brok spier, Geoffrey ook.
• Philippe Wery (1967°), Europees- en Wereldkampioen, won zijn categorie (lange cross) en zijn gemiddelde was 23,7 km/hr!
• Peter Vercammen (1944°) liep de lange cross aan een gemiddelde van 13,5 km/hr. Met zijn Saluki was hij één van de oudste deelnemers. Proficiat.
• Lena Crabbe en Lisa Van Lierde waren beiden met hun 4 jaar de jongste deelnemers. Er waren trouwens 20 duo's aan de start onder de 10 jaar. De toekomst ziet er goed uit!

In april sta ik er weer met Zico. Dan zal ik proberen beter te doen dan een 8ste plaats. Eerst nog wat werken aan mijn "spierbrokken".

Canicross Vilvoorde

Een succesverhaal. Met 203 inschrijvingen werd er opnieuw een record gevestigd. Canicross zit duidelijk in de lift. En één ding staat vast met de kwantiteit is ook de kwaliteit gestegen. Daardoor zak ik natuurlijk in de eindrangschikking maar dat kan de pret niet drukken. Integendeel, een motivatie om te blijven trainen. De reden van dit succes is ook te danken aan de prima organisatie van Martin en zijn team en ook het VCF-team dat op alle wedstrijden aanwezig is om alles vlot te laten verlopen. Dat het zonnetje aanwezig was, een ideaal crossweer, was ook een meevaller voor de canicrossers. De "drie fonteinen" een mooi park op een boogscheut van de VTM-gebouwen is dan ook een prachtig decor om zoiets te organiseren. Wat heb ik ervan gebakken. Wel ik ben tevreden al kon het beter. 8ste plaats in mijn categorie (30 lopers in mijn categorie) met een tijd van 6'02" (16,90 km/hr). We zouden kunnen zeggen dat het een beetje zot is om van Izegem naar Vilvoorde te rijden om met moeite 6' te lopen maar...
sporten met uw viervoeter in een aangenaam kader, een dagje erop uit met 't vrouwke, vrienden terugzien en wat kunnen bijpraten (over de conditie die weeral niet op punt staat) en ... na de wedstrijd genieten van de lekkere koele Leffe. 'k Zou zelfs verder rijden als het nodig is!

Vergeet niet te "back uppen"

zoals ik. Inderdaad, een allesvernietigende crash heeft ervoor gezorgd dat ik ALLES kwijt ben. Het ergst was het nog voor de dochter want haar eindwerk is ook weg. Als er voor iedere vloek een seconde af gaat van mijn normale looptijd dan zal ik morgen zonder probleem de canicross te Vilvoorde winnen. Deze namiddag in de Makro mij een nieuwe PC aangeschaft. De HP Pavilion staat hier nu ten huize Devillage te blinken. Ge moogt er zeker van zijn dat er vanaf nu regelmatig "gesaved" en "gebackupped" zal worden.