Before-party10.30hr -ietsje later want het is onmogelijk om op tijd te komen- aankomst in zaal Jonkhove te Aartrijke. De organisators waren niet druk bezig want ze hadden alles zeer goed voorbereid. We werden hartelijk ontvangen en kregen een heerlijk dampende, lekker geurende koffie –of thee- aangeboden.
Na de gebruikelijke snuffels en likjes met de collega canicrossers vertrokken we naar een klein obscuur achterkamerke om, onder andere, de boekhouding aan een grondige inspectie te onderwerpen, geen schandalen bij de VCF! Het begon bij de voorzitter die, om het kort en bondig uit te leggen, iedereen graag ziet. Het canicross seizoen 2007 passeerde de reveu en 2008 werd boven de doopfont gehouden. Het kasverslag werd voorgelezen -altijd goed om te weten wat er met onze eurootjes gebeurd- en dat zowel voor de VCF als voor Jogging Doggy. Ik heb mezelf als Chinese vrijwilliger aangeboden om de boekhouding van Jogging Doggy te controleren.
Wilfried, alles was dik in orde. Geen speld tussen te krijgen, zelfs die 100 Euro die je mij hebt gegeven om te tekenen was netjes verwerkt in de cijferkes. Zeer professioneel! Volgend jaar wil ik het opnieuw doen. Op het einde mocht iedereen nog eens zijn zegje doen en de algemene teneur was dat iedereen zeer tevreden was over de gang van zaken in het canicrosswereldje.
Na dit “verplicht nummertje” werden we weer in de zaal losgelaten en konden we verbroederen met de andere ondertussen aangekomen atleten. Dit
samenroedelen werd vergemakkelijkt en aangenamer door de aanwezigheid van 2 zaken. Aperitief en versnaperingen.
De party
De tijd was aangebroken om onze plaats aan de dis in te nemen. Traiteur ’t Langoustientje had weer iets speciaals voor ons meegenomen. Ziehier wat we achter de kiezen hebben geslagen:
* Fijnproeversbordje met javanais van gerookte zalm, gerookte heilbot, zalmterrine in een spinaziejasje, kalkoenterrine met serranoham vergezeld van groentescheutjes
* Schorsenerensoep met spekreepjes
* Parelhoenfilet met calvados, appeltjes met rozijnen en babyperen, gefrituurde hertoginnen aardappelen
* Nougat- en speculoosbavarois met een karamelsausje
* Koffie met versnapering
Dit geheel terzijde: de witte en rode wijn alsook de pilaarbijter tussendoor smaakte zeer goed!
Tussen al dit lekkers werd er ook "gekwist"! De inzet was niet min, 1 jaar gratis canicrossen, een niet te versmaden prijs. Aangezien er aanvankelijk teveel kandidaten waren werd er een voorronde ingelast. En wie werden, met evenveel punten, de winnaars? Met 29 op 30, Christel Van Bets die bewees dat ze niet alleen zeer snel kan lopen en (jawel, eigen lof stinkt) ikke! Eerlijk, chance gehad want een paar keer moeten gokken. De 2de ronde werd gespeeld op de wijze van “1 jaar gratis”. Ik, wij, moesten dus achter een persoon gaan staan waarvan we dachten dat hij het antwoord kende. Afgegaan als een gieter, geen enkele keer kon de door mij uitgekozen persoon het juiste antwoord geven. Gevolg, met klikken en klakken "eruitgebonjourd". Net als Christel trouwens die ook op de verkeerde persoon gokte. Aan tafel hebben we elkaar getroost met de gedachte dat we de morele winnaars waren en eens we het niet zelf meer in handen hadden een vogel voor de ... hond waren. Na een spannende afvalrace werden uiteindelijk Francis Degros en Steven Deboeck de verdiende winnaars. Pittig detail, Steven bezit geen hond!
Ook bij de VCF waren het solden en konden we aan fel verminderde prijzen tal van nuttige aankopen doen. O.a. T-shirts van Jack Wolfskin en mooie functionele sporttassen voor geen geld (zou Linda zeggen), ’t is te zeggen 3 euro. Eén ervan is nu in mijn bezit.
De after-party.
Na het opkuisen van de zaal werd er aan den toog nog nagekaart over deze plezante bijeenkomst. Na de nodige pilaarbijters, een lekker vitamientje, werden er zelfs al plannen gesmeed voor het Europees kampioenschap in Tjechië. Busjes zullen hoogstwaarschijnlijk het transportmiddel worden, altijd gezellig zo dicht bij elkaar. Chauffeurs werden reeds gevonden, als ze geen pilaarbijter drinken tenminste, en er werd reeds gesproken over een mannenclubke die zou vertrekken. Dit is louter om sportieve redenen. Topatleten mogen niet samen met vrouwelijk schoon samen zitten, dit om hun sportieve prestaties niet in het gedrang te brengen. Berten zou zich daarover ontfermen ... tot er een aantal vrouwkes hem in de ogen keken en hij al voorzitter van het vrouwenclubke zou worden. Den overloper, nog geen 5 minuten onze voorzitter en hij was al verkocht.
Om met een (veelgebruikt) cliché te eindigen, de afwezigen hadden weeral ongelijk. Een mooie dag die een nieuw prachtig canicross seizoen inluidt.
PS: sommige passages moeten met de nodige korreltjes zout (of pilaarbijter) gelezen worden.
