Zondag 9 maart 2008. De start van een nieuw schitterend canicross seizoen. Vilvoorde beet traditiegetrouw de spits af. De stempel is gedrukt, de standaard is gezet, hoe het moet is getoond, een voorbeeld is gesteld. De lat ligt hoog voor de volgende organisatoren.
Martin en zijn team, een goed geöliede machine, deed wat we allen al wisten, een pracht van een wedstrijd in elkaar weven. Records zijn er om te sneuvelen en het liefst doen ze dat te Vilvoorde. Een mega opkomst zouden mega Mindy fans zeggen. Niet alleen file op de autostrade maar ook file aan de tafel bij de veearts en file aan de inschrijvingstafel.
Lang na 1300hr konden we aan de inschrijvingstafel vaststellen dat er maar liefst 225 duo’s zouden starten. Opmerkelijk was dat er niet alleen veel nieuwe canicrossers waren afgekomen maar dat er velen ook al onmiddellijk willen aantreden in het criterium. Een meer dan positieve vaststelling. Al jaren merken de veteranen dat het hele canicrossgebeuren wint aan kwantiteit en ook aan kwaliteit. De nieuwkomers stuwen iedereen naar betere prestaties. Sommigen debutanten flirten met het podium.
Debutant (en blogger) Gunther De Cock samen met boxer Dorit. Ze deden het zeer goed.
Het parcours was anders en door iedereen die ik erover aansprak als zeer positief ervaren. De lange cross was net geen 5 kilometer lang, ging door beboste stukken en door open vlakte waar de wind niet echt een bondgenoot was. Een venijnig klimmetje stak er ook in -om de fotograaf te plezieren denk ik- en over een pitoresk, smal bruggetje moesten ze ook. Met andere woorden, de crosser en zijn hond werd losgelaten in een prachtig stukje natuur in het park van de “3 fonteien”.
16 jeugdteams namen de start en raar maar waar, sedert de regelmentsveranderingen wonnen ze allemaal. Alleen maar blije gezichten te zien.
Bij de Eagles dames stond er geen maat op Birgit Denenbourg. 8’05” had deze 14-jarige nodig om 2,3km te overbruggen. Silke De Ridder 2de en Anouk Feyen 3de zaten dichter op elkaar.
De categorie Eagles mannen werd gewonnen door Miguel Oyaert, 10 jaar jong. Opmerkelijk was dat het de eerste keer was dat Miguel in deze categorie moest deelnemen. Ook opmerkelijk, papa Eric die meeliep was stikkapot. Nog enkele jaartjes en Eric kan de hielen van zoonlief bewonderen.
Tessa Philippaerts, Kirsten Schoonbaert en Aline Leyon waren de top bij de Young Runners vrouwen. Hier lagen de tijdsvrschillen niet zover uit elkaar. Het seizoen van deze dames kondigt zich spannend aan.
Van spanning gesproken. Bij de Young Runners heren liggen er nog geen 30” tussen de nummer 1 en de nummer 6. Kevin Mondelaers had 1” over op Dieter De Ridder en 8” op Jonathan Vandenbempt. 19km/hr lopen deze hondjes met hun baasje daaraan vastgemaakt.
Aangekomen bij de categorie Runners dames waar Marcella Baeten het won van veterane in de canicross Gigi De Wannemaeker. 3de werd Inge Dillen.
Louis Lemmens al jaren een uitstekend stratenloper en nu al een paar jaar actief in de canicross won met 4” voorsprong op Andy Feyen, ook al iemand die een aantal jaren meegaat. Als Johan Wouters 10” sneller loopt dan wint hij deze groep van uitstekende crossers. De ze categorie Runners mannen, was trouwe,s met zijn 41 starters de grootste groep.
Tigers vrouwen is de eerste categorie van de lange afstand. Sabine Vanderzwalmen was hier heer en meester want met 50” liet ze Elke Frix 2de en Celine Perrot 3de achter haar. Een zeer sterke prestatie.
Tigers mannen en een deja vu geveol op het podium. Inderdaad Kevin Mondelaers was de kanibaal met dienst en won dit keer zeer overtuigend zijn reeks. Yannick Oreins en Joris Lochy mochten mee op het podium.
Lions F of de categorie van de snelle vrouwen. Hier was Renja Sijmens met haar Prins, een Duitse Staander de snelste. Milly Caudron en Lieve Reynaert waren net ietsje minder snel.
De supermannen in de categorie Lions M. En dat is niet eens overdreven als je weet dat ex-Europees kampioen Philippe Wery 14’01” nodig had voor deze afstand. Met andere woorden, meer dan 20km/hr. Velen zouden problemen hebben om te volgen met hun mountainbike. Maar Philippe had nog iets veel beters dan een fietske, zijn Greyster “Coyotte”, een superhond. Een minuutje later werden Jean-Baptiste Boudron en Tony Van Oost 2de en 3de .
Aangekomen bij de ervaren lopers, de Giants F, waar Europees kampioene Greta De Nutte zegevierde voor Christel Van Bets en Suzy Dirickx.
Laatste groep maar zeker niet de traagste is de groep Giants mannen. Ook de groep waar ikke in loop. ‘Is te zeggen als ik niet gekwetst ben. Winnaar was hier Pierre Oreins voor “Fast” Rudi Vrijs en Luc Cox.
Het was prachtig ook al moest ik van langs de zijkant meekijken. Niet kunnen meedoen laat u voelen dat ge de canicross mist. Er waren trouwens nogal wat toppers niet op de afspraak. Onder andere Eric Oyaert –die met moeite zijn zoon kon volgen- Jan Vercraeye en ... ikke. Dat laatste is voor te lachen want “ikke” was wel gekwetst maar is bijlange geen topper.
Alle, volledige, uitslagen zijn te zien op http://www.vlaamsecanicrossfederatie.be/
3 opmerkingen:
Onze eerste Canicross-foto !!! En juist op het moment dat de lijn even gespannen stond... ;-),-);-)
Dankuwel hoor, en we zijn ook reeds onze trainingen aan het bijsturen. Ik vergeet even het los laten meelopen en zal voortaan het 'tuigje' ook tijdens de training gebruiken.
PS. Ik vermoed dat de uitslagen nog niet op de site van de VCF staan, ik heb iets gelezen van dat de webmaster pas dinsdagavond tijd had. (Maar voor ons was de uitslag even minder belangrijk, we hebben wel nog veel nagelachen gisteren)
Spijtig dat je aan de kant moet toekijken. Hopelijk lopen jullie snel terug mee.
Het is natuurlijk niet plezant als je aan de zijlijn moet toekijken maar die knie komt wel weer goed. Zeker weten. Heel leuke foto's!
Een reactie posten