Kippevelmoment

10,4km - 57'12" - 10,9km/hr + sauna

Gisteren was het rustdag op alle gebied. Geen sport en geen blog, enkel cursus. Vandaag heb ik nog eens een serieus trainingske achter de rug. We beginnen weer met de 10km grens te flirten. 't Gaat de goeie weg op. En te bedenken dat dit gebeurt tijdens de bierfeesten in Munchen.
-
Zonder de collega's de bossen in om nog eens te genieten van de laatste mooie zomermomenten. De temperatuur is al stuk minder maar het blijft droog en zonnig. 'k Had voor de gelegenheid nog eens mijn MP3 opgezet.(kwas toch alleen)

Met goeie muziek kan het soms zeer stimulerend zijn en gaat het tempo dikwijls ongewild de hoogte in. Zo helemaal alleen in de verre Duitse bossen, geen kat te bespeuren in de wijde omtrek en dan prachtige muziek in de oren. Heerlijk!

Op een bepaald moment, als alles klopt en samenloopt; ge hoort uw eigen ademhaling niet, uw eigen loopbewegingen zijn geruisloos omdat de muziek juist luid genoeg staat en de muziek pakt u om geweet niet welke redenen. Hemels ... een kippevelmoment. Dit had ik met dit muziekske. 't Is raar, 'k weet niet waarom. Misschien omdat Linda ooit heeft gezegd dat ze 't graag hoorde. 't Klinkt cliché, 't klinkt raar, maar 't was zo. De zangeres heeft wel een engelenstem en is één van mijn favoriete zangeressen. Als je wil genieten, luidsprekers open, achterover leunen, ogen dicht en HIER drukken.

Na het kippevelmoment, het zure moment. Hotel Sonnenhof ligt op een berg(ske). Het vertrek is OK, bergaf. Meestal loop ik een parkoer langs het meer, een stuk lager dus. Maw, de laatste 700m gaan serieus omhoog. Als je daar het tempo wil aanhouden moet ge uit uw pijp komen. Gelukkig was er muzikale begeleiding. Niemand minder dan de "Kings of Leon" sleurden mij omhoog. "Sex on fire" keihard in de oren, 't was alsof een Border Collie mij vooruit trok. En dan komt het lastigste stuk nog. Op het einde is er een bocht en die is steil. Maar 't is een valse bocht want als je denkt dat je er bent komt er nog een bocht. Nog steiler. Een karakterbocht! Daar moet ge pompen. Alles verzuurt maar ge moogt niet opgeven. De Kings roepen wel "sex on fire" maar bij mij staan alleen mijn benen in vuur. Eens de 2de bocht uit moet er nog een kleine 100m gelopen worden naar mijn appartement. Ik stop altijd waar ik begonnen ben. Nooit stoppen op 200 of 100 voor de "finisch". Dat is ... "zeuren", voor de mietjes, de foefelaars. Die laatste meters hou ik het ritme aan maar neem grotere stappen. Sneller dus. Alles verzuurt, een beetje kapot, maar plezant kapot, ne loper kent dat. Als de Kings weer "sex on fire" in mijn oren tieren kan ik het niet laten om "ge kunt ze een beetje kussen" te zeggen. Tegen mijn eigen natuurlijk. Klik HIER om van "Sex on fire" te genieten.

Maar dan, onder de douche, het euforiemoment! Een hete douche na het lopen kan zo "herstellend" zijn. Nooit gedacht dat ik nog hoog zou oplopen met een Duits liedje maar alléé, 't is niet mis. Niet met mijne MP3 onder de douche maar met mijne laptop in de badkamer, terug luid genoeg dat ik het nog kon horen onder de waterstralen, uit volle borst meegezongen met Peter Fox. Zijn "hause am see" kan ik zeer waarderen. Klik op de tekst hieronder en zing ook mee.

"Und am Ende der Strasse steht ein Haus am See.
Organgenbaumblätter liegen auf dem Weg.
Ich hab 20 Kinder meine Frau ist schön.
Alle kommen vorbei ich brauch nie rauszugehen."

Jawul!!!

Uit volle borst is misschien iets overdreven maar twas luid genoeg om 's avonds in de bar van 't hotel handtekeningen te moeten uitdelen. Nog gedacht om op de tafel te gaan staan en even Ave Maria ten berde te brengen maar mijn 2 collega's hebben me tegengehouden. Zjaloez op mijn internationaal succes.