Smakelijk (2)

Toen we onze aperitief nuttigden kwam er een verkoper bij ons met een hondje. Ik als hondenliefhebber en praktiserend canicrosser was natuurlijk geïnteresseerd. Het probleem is, als je éénmaal je interesse toont dan is het moeilijk om de verkopers nog kwijt te spelen. Op het einde gingen we met alles akkoord, ja hij is mooi, ja hij is lief. Niet dat hij ons verstond en wij hem, maar hij vertrok toch na een tijdje. Na een dertigtal minuutjes en enkele aperitiefjes later werden we dan verrast met een heerlijk stoofpotje. Nog twee soorten rijst en verse groenten erbij, we werden goed bediend. Na de koffie vroegen we ons af wat we nu eigenlijk op ons bord hadden gekregen. Eens terug thuis moesten we toch kunnen stoefen dat we zebra of olifant of krokodil of een ander exotisch wild beest hadden verorberd. Nog eens proberen bij de ober, na de alcoholische drankjes is onze taalkennis altijd iets beter. Marc had een goed idee, hij nam een stukje papier en balpen en tekende een olifant of wat voor een olifant zou moeten doorgaan. De slurf deed het hem anders hadden we er nooit een olifant in herkend. Onze bediener had nog het meeste plezier. Hij nam balpen en papier over en tekende zijn meesterwerk. Toen ik het zag verschoot ik, we hadden daarnet van een hyena geproefd. Schuin over ons zat een lokale medemems serieus mee te lachen. Hij sprak ons aan in het Frans. Hij was nog in Brussel naar school geweest en kon ons wel verder helpen. Jullie hebben geen hyena gegeten zei hij maar wel dat hondje die je zelf hebt gekozen. Mijn maag draaide naar alle kanten, Marc liep naar buiten, waarschijnlijk om te kotsen. Ruzie, zware discussie, zoiets betalen we niet, barbaars ... alles kwam aan bod. (vervolg hieronder)