Achilles is de zoon van Ann & Enzo, de gelukkige en fiere peter, dat ben ik. Na een, laat ons zeggen, spannende bevalling, laat Achilles al goed van zich horen. De schreeuw naar eten was één van de eerste aangeboren talenten die hij liet aanhoren! Ik heb nog niet het geluk gehad om Achilles in levende lijve te kunnen aanschouwen en bewonderen, maar de foto's die ik heb ontvangen kregen al een prominent plaatsje. Een souvenir voor Achilles heb ik ook al gevonden (... en gekocht).Het was niet zo evident om een passend en origineel kado te vinden voor een pasgeboren baby. Het is een houten masker uit de KASAI-streek geworden. De Kasai plaatste deze maskers bij hun kinderen (slaapkamer) die beschermde hen dan tegen alle kwaad en onheil! Voor ander speelgoed hebben we nog alle tijd!
Terwijl Achilles luidkeels de dagen ligt af te tellen voor de terugkomst van zijn peter, gaat het zweterig leventje hier rustig verder. Hopelijk is het niet de spreekwoordelijke stilte voor de storm. Dat de verkiezingen kalm mogen verlopen en dat de dagen nadien -na de verkiezingsuitslag- de verliezers hun nederlaag op een waardige manier mogen accepteren. Misschien een voorbeeld nemen aan de Belgiche politiek. Na de verkiezingen zijn er nooit verliezers. In het slechtste geval spreken ze van een lichte achteruitgang, een status qua (goeie muziek trouwens), niet het verhoopte succes en vooral, 't ligt niet aan ons, 't is de schuld van de anderen.
Voor Achilles is dit natuurlijk allemaal een "ver van mijn wieg show". Zolang Ann zijn maagje op tijd en stond blijft vullen is er niks aan de hand.
Aan de gelukkige ouders, tot in december, dan kan Achilles bij peter op de schoot.
1 opmerking:
Als je écht last wil hebben tijdens de verkiezingen kan je anders Jean Marie De Decker eens uitnodigen ... hij is vrij ;-)
Een reactie posten