Ik was van plan om het zondag rustig aan te doen. Het is echter anders verlopen. De uitstap naar de "Marché de valeur" beter bekend als de "Marché des volleurs" in de volksmond en de mogelijkheid om een kerkdienst te volgen deden mij van gedacht veranderen.De Marché was een kleine plaats met aan elkaar palende kraampjes waar de verkopers hun waar probeerden te verkopen, met succes bij gasten zoals ik. Onderhandelen is hier de boodschap en dat is niet mijn sterkste punt. Vier, ongeveer identieke vergulde maskers, maar telkens bewerkt met een andere grondstof vond ik zeer mooi. Malakiet, Sable d'or en nog twee andere waarvan ik de naam alweer ben vergeten. Daar wilde ik wel eens mijn verbale technieken en mijn alom gekende diplomatie voor naar boven halen. Op het einde van onze onderhandeling, waar we alle twee onszelf voor de grootste sukkelaars hadden voorgedaan, kwamen we tot een akkoord. Dacht ik. Mijn laatste bod was 30 euro + 5 dollar en hij was tevreden ... tot hij mijn centjes in zijn handen had en mijn resterende 5 dollar had gezien. Hij vond plotseling dat we nog geen akkoord hadden alleen dat ik akkoord was gegaan. Mijn geld kreeg ik maar niet terug. 'k Heb hem dan toch maar die 5 dollar gegeven, diplomaat die ik ben. Ze eindigen graag de verkoop als winnaar. Nu, we waren gestart op 150 dollar, iedereen moet tevreden zijn na de deal.
Daarna naar de kerk ST-ANNE om er de kerkdienst eens mee te maken. Ik ga anders nooit naar de kerk maar deze viering wou ik absoluut bijwonen. De kerk was gelegen in de regio GOMBE, en dat is één van de veiligere plaatsen van Kinshasa. Eerst dacht ik dat onze timing niet klopte en dat de dienst gedaan was. Er kwam veel volk uit de kerk en iedereen verdween. Maar blijkbaar volgen de kerkdiensten elkaar snel op. Een 20 minuten later zat er alweer veel volk in de "Eglise St-Anne" en na een tijdje was de kerk volledig volgelopen. Mijn plaatsje achteraan ingenomen (zoals altijd en overal) waar ik een goed overzicht had op het gebeuren. De priester met dienst had er zin in. Het thema van de dag was:"Travailler pour la gloire de votre nom". Hij heeft het zeker 20 keer geschreewd. Na zijn ongeveer 25 minuten durende emotievolle preek kreeg hij een groot applaus. Het meest opvallende en mooie voor mij was het koor. Zeker 35 man (en vrouwen) sterk met een zeer goede solozanger. Prachtige liederen in het Frans, niet dat ik alles verstond, maar als de stemmen, de samenzang, de melodie, de emoties, het hele sfeertje er rond klopt, dan is het prachtig. De dienst zou maar een uur duren maar het heeft zeker 30 minuten langer geduurd. Niet erg, buiten de erg lange preek was het een unieke ervaring. Blij dat ik die heb meegemaakt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten