Debby, onze struisvogelhond

Inderdaad, onze "hondenstal" is verrijkt met een nieuw, lief klein hondje. Misschien wordt het niet de ideale canicrosser want Debby is gekweekt met andere kwalitieten. De "struisvogelhond" zal je waarschijnlijk nog niet zo bekend in de oren klinken. Het ras is nog maar recentelijk erkend als volwaardig ras en bestaat nog maar goed één jaar. Land van oorsprong is Groenland. De hondenfokkers hebben altijd al, jaren aan een stuk, verschillende rassen met elkaar gekruist om tot andere en betere honden te komen. Zo werden de herders, wakers, jagers in alle maten en kleuren geboren allemaal met de wolf als hun stamvader. Maar door al die "probeersels" en het "commerciëel fokken" van honden zitten we nu ook met een paar agressieve rassoorten.
De Pitbull, Rottweilers en andere van deze soortegenoten hebben al veel slachtoffers gemaakt.

Al moet ik hier wel aan toevoegen dat de eigenaars van die honden de grootste schuld treft.

Wel, de struisvogelhond is hier een antwoord op. Als het experiment werkt dan zullen alle rassen deze genen kunnen erven. De struisvogelhond is totaal niet agressief. Integendeel, bij gevaar of vreemde gebeurtenis met agressief of raar gedrag steekt hij vliegensvlug zijn kop in de grond. Zijn voorpoten zijn ideale schoppen en zijn snoet kan hij ongelooflijk snel geen en weer schudden/vibreren. In de korste tijd zit hij met zijn kop onder de aarde. Maar alles is nog niet pefect. Debby is nog een jong hondje en moet nog veel leren. Hij moet onder andere nog leren zijn putje weer dicht te maken. Ook mag hij zijn oortjes niet onder de grond steken want dan hoort hij het bevel niet dat hij terug boven ... aarde mag komen. Nu moet ik hem telkens uit te grond trekken. Eénmaal is het bijna fataal afgelopen. De buren hadden de bal over de muur geshot en onze Debby had er serieus van verschoten. Zico was de bal al kapot aan het bijten maar ons Debbytje zat met zijn kopke onder de graszoden. Ik was mij van geen kwaad bewust en gelukkig begon Chippie behoorlijk te blaffen. Debby was bijna gestikt. Om hem een beetje gewoon te maken aan de mensen heb ik hem ook al meegenomen naar de Colruyt. Maar daar moeten we ook zeer goed opletten. Debby was zodanig verschoten van 2 botsende winkelwagentjes op de parking dat hij daar ook zijn kopke in de grond wilde steken. Gelukkig waren de schaafwonden aan zijn neusje niet zo erg. De korstjes zijn nu bijna verdwenen. Hij mist ook 2 nagels aan zijn linkerpootje maar dat groeit wel terug. U ziet er is nog werk aan de winkel voor zowel het stuisvogelhondje als voor de gelukkige eigenaar. Maar ik ben er zeker van dat dit het ras van de toekomst is. Ik laat iets weten als de eerste nest puppy's er aankomen. Kandidaten kunnen zich vanaf zondag melden want ik denk dat er veel hondenliefhebbers zo'n lief hondje in huis zullen willen.