213

Er werd mij gevraagd een verslagje te schrijven voor ons ledenblad "Blaf & Ren". Hier volgt het. 'k Had toch een rustdag vandaag.
Inderdaad, 213 is het nieuwe record, een mijlpaal in het canicrossgebeuren, een nieuw streefdoel voor de wedstrijden die nog moeten komen. Nooit hebben er zoveel duo’s deelgenomen aan een canicrosswedstrijd. Toch hadden we al een vermoeden dat er veel lopers aanwezig zouden zijn. Tijdens de winterstop, al was er voor het VCF-bestuur weinig stoppen aan, waren er enorm veel kandidaat canicrossers die vragen hadden over onze hondenwedstrijden. Zij lieten duidelijk blijken dat ze een deelname wel zagen zitten.
Toch zal het moeilijk worden om evenveel, laat staan meer crossers aan de start te krijgen. Vilvoorde beschikt over een aantal sterke troeven om van hun wedstrijd een echte topper te maken. Het decor “De 3 Fonteinen” is een ideale plaats voor het organiseren van een wedstrijd. De centrale ligging is voor zowel de Vlaamse als de Franstalige canicrosser een pluspunt. Als de zon dan nog van de partij is kan het helemaal niet meer stuk. Maar er is nog een andere, zeer belangrijke factor die Vilvoorde tot een topper in het criterium maakt. Martin Droeshout en zijn team leveren ieder jaar een prachtprestatie op organisatorisch vlak. Samen met het VCF-team zorgden ze voor een prachtige wedstrijd. Ook een pluim voor de crossers en hun viervoeter. Ondanks de fileproblemen bij de dierenarts en de inschrijvingstafel bleef alles relatief rustig en ordentelijk. Flexibiliteit was ook een eigenschap van alle aanwezigen. Aanpassen van de starttijd en het oplossen van alle andere problemen door het grote aantal deelnemers werd bijzonder professioneel aangepakt. Doordat het parkoer dit jaar moest verplaatst worden wegens teveel beton op de vorige omloop was de afstand iets aan de korte kant.
Er werden dan ook prachtprestaties geleverd. De toppers van verleden jaar waren nu ook weer op het appél en ze ontgoochelden niet. Dit beloofd voor weer een spannend canicross-seizoen.
De zwart op witte bewijzen:
· 20 duo’s bij de kids. De toekomst van het canicrossgebeuren! Allen toonden ze hun talent en liefde voor hun hondje. Lena Crabbe en Lissa Van Lierde, beiden geboren in 2004 waren de jongsten in deze enthousiaste bende.
· Bij de vrouwelijke Eagles was de overwinning voor Kirsten Schoonbaert. Al kon het ook Birgit Denenbourg geworden zijn want het scheelde maar 3 seconden. ’t Zal er spannen dit jaar. Laten we ook Nina Debecker niet vegeten. Haar achterstand op Birgit was maar 6 seconden. Eens zien hoe de verhoudingen zullen zijn op een iets langere afstand.
· Joachim Hoebeke was de winnaar bij de mannelijke Eagles. Mooie overwinning maar Dieter De Ridder had maar 5 seconden meer nodig! Arno Haverals was met 1 seconde meer goed voor een 3de plaats.
· De overwinning bij de Young Runners F ging naar de jongste, Tessa Philippaerts (1992°). Concurrentie zal ze dit jaar krijgen van Chantal Coenen en Bianca Hoebeke die allebei kort achter Tessa eindigden.
· Topper Kevin Mondelaers won bij de Young Runners M en daarvoor moest hij een andere topper,Tony Van Oost kloppen. Een prachtprestatie! De 9 jaar jongere Pieter Everaerd (1989°)werd mooi 3de.
· Bij de runners F stond er op Gigi De Wannemaeker, 1ste en Marcella Baeten, 2de geen maat. Inge Dillen maakte als 3de het podium compleet.
· Bij de Runners M werd het een afgetekende zege voor Geoffrey De Bleser. Met zijn altijd gemotiveerde Skylab, één brok spieren, net als zijn baasje, had hij een voorsprong van 17 seconden op de verrassende Francis De Jode die Andy Feyen net voorafging. Francis vertelde me dat het aan de aankomst een beetje zwart voor de ogen werd. Wel ziehier een goede raad aan Francis. Loop wat trager aub. Ongeveer 41 seconden trager zou ideaal zijn.
· Met de Tigers F zijn we aanbeland bij de atleten van de langere afstand. Er stond geen maat op de overmacht van Anais Oreins. Anais had ongeveer 1’30” voorsprong op de 2de Elke Frix die op haar beurt meer dan 1’ voorsprong had op de 3de Melissa De Meyer.
· Een “déja vu” gevoel bij de Tigers M. Opnieuw een 1ste plaats voor groot talent Kevin Mondelaers. Samen met Jonathan Vandenbempt die 2de werd staken ze er toch een beetje bovenuit. Mooi 3de werd Vincent Reyntiens.
· Milly Caudron, Renja Sijmens en Lieve Reynaert vormden het mooie podium bij de Lions F. Als je de gemiddelden ziet die deze dames lopen dan kan je alleen maar bewondering hebben voor deze gazellen.
· Een klasse podium bij de Lions M. Kwaliteit, talent, karakter ... Deze canicrossbeesten hadden alle drie een gemiddelde snelheid van boven de 20 km/hr. Daar zorgden Philippe Wery, Tony Van Oost en Eric Oyaert voor.
· De eigenares van het “Gulden Spoor” Christel Van Bets werd de verwachtte nummer 1 bij de Giants F. Met een mooie voorsprong versloeg ze Suzy Dirickx en Sonia Hoffmans.
· Geen overwinning voor Rudy Vrijs bij de Giants M. Daar was Pierre Oreins te snel die met zijn Sherkan een gemiddelde haalde van 21,4 km/hr. Peter Everaerd werd na een sterke wedstrijd 3de. Jean-Pierre Colpaert die problemen heeft met de knieën en daardoor minder kan trainen had toch nog een gemiddelde van 13,6 km/hr. Ook nog een dikke proficiat voor ouderdomsdeken Peter Vercammen (1944°) die een gemiddelde neerzette van 13,5 km/hr.

Sterke prestaties, mooie tijden, hoge topsnelheden met andere woorden, ook op sportief vlak een hoogstaande wedstrijd van alle deelnemers. Al dit loopgeweld verzamelde achteraf in de zaal voor het afhalen van de vele prijzen. Wie dacht dat het zou uitlopen wegens veel deelnemers kwam bedrogen uit. Ook hier werd prachtig werk geleverd en werd alles vlot afgehandeld. Tijdens de prijsuitdeling konden we trouwens genieten van een lekkere frisse Leffe wat we dan ook gedaan hebben. Vilvoorde was een veelbelovende start voor het nieuwe seizoen. De lat werd meteen hoog gelegd maar ik ben er zeker van dat we met de volgende cross in Maldegem-Kleit een even mooie wedstrijd zullen hebben, zowel op organisatorisch als op sportief vlak.