Een tijdje geleden, ongeveer een kleine 30 jaar, was ik "into the New Wave". Vestimentaire problemen had ik niet. Wit en zwart was al zeer kleurrijk. 'k Was wel een vooruitstrevend newwaverke. Een paar tinten grijs was geen taboe voor mij.
Prachtige tijd, prachtige muziek , mooie en lange nachten. Bij velen was er maar één muziekgenre. Siouxie, Fischer Z, The Cure (The Forrest-- prachtig) en alle aanverwante cool uitziende groepjes. Toen ik mijn collega wavers erop attent maakte dat ze op andere plaatsen ook goeie muziek maakten was het alsof ik aan het vloeken was in de kerk.
Toen ik zei dat Tina Turner een prachtig discoliedje had werd ik net niet gevierendeeld. Ik blijf erbij Tina en Disco Inferno is top en een muzikaal parelke. Wat mij vooral de aandacht trok in deze video zijn de ... drumms. 'k Denk zelfs een triangel ergens te horen. Onontbeerlijk voor goeie muziek.
Als triangelvirtuoos kan ik het weten.
Zelfde liedje, andere kracht. The Trammps!
"Burn baby burn" vind ik nog altijd één van de sterkste openers in muziekland. De danspasjes heb ik mij eigen gemaakt en als de tijd rijp was terroriseerde ik de dansvloer met mijn discoswing. Niet voor niks was ik de Travolta van den Olympia. Vooral als het laat, zeer donker en praktisch iedereen naar huis was.
Allemaal echt waar uitgenomen dat Travolta gedoe. Ik kom niet op een dansvloer. Of 't zou voor het groepsgebeuren bij Claud Francois moeten zijn. Dat samen stampen op de grond ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten