Mil WK Cross Country - Dag 3

NO STRESS

Woensdag en donderdag was het onmogelijk om mijn blog up to date te houden. Nu, terug thuis, kan ik een eerste impressie geven, de volgende dagen veel meer met veel foto's.

"Mijn" damesploeg.

Dag 3 zou een rustige dag moeten worden. In de voormiddag hadden alle LO's (verbinding tussen organisatie en ploeg) samen met de delegaties een "technical meeting". Daar werden alle zaken nog eens duidelijk uit de doeken gedaan. Van de dopingprocedure tot de startprocedure, trekking van de startboxen, wat bij gelijke stand in het ploegenklassement. Ik had voor mijn ploeg (tis mijn ploeg niet maar ik noem ze graag zo) een bus gearrangeerd om in de voormiddag het parkoer te gaan verkennen en desnoods te trainen. Speciaal voor de damesploeg. Een utopie. Als ik erbij ben is het al zeer moeilijk om ze op tijd op de juiste plaats te krijgen, nu zouden ze het moeten doen op eigen initiatief. Als ik terug was vernam ik dat ze niet op de bus zaten. De coach, een echte diplomaat, zei: "Ste-fAn, my ladies need to rest!". Leuk toch. sAvonds kwam mij wel ter ore dat ze in de namiddag naar Brugge zijn geweest. tZijn kadéz.

Eerste ronde en het Keniaans team meteen op kop.

De organisator had voor mij niks speciaals voorzien in de namiddag en ook de ploeg zou in de goede handen zijn van Marc. Zo kon ik vertrekken om toch nog mijn avondcursus digitale fotografie te volgen. Normaal had ik de nacht thuis doorgebracht maar ik had nog getelefoneerd en gehoord dat de ploeg zeer vroeg wou vertrekken naar de wedstrijd. Om 2230hr toch nog vertrokken naar Lombardsijde. Ik wou geen risico lopen om smorgens vroeg ergens in een file te geraken om dan te laat toe te komen. kHad juist genoeg tijd om tegen Linda te zeggen dat ik weer weg was.

Ook bij de mannen Kenia boven.

Morgen de uitslagen en voor wie het wenst wil ik die in PDF doormailen zodat je bij de foto's ook een naam en land kunt plakken. Ook de (ronde)tijden staan erbij.

The winning team

PS 1: Voor Kenia was het fantastisch.

PS 2: de 2 woordjes die het meest uit de mond van de Kenianen kwam waren "NO STRESS"! Meestal kwam mijn naam daar nog achteraan. :-) EN veelal zeiden ze er nog bij "we will win"!